Op jacht naar 20 ponders.

Het is ondertussen alweer eind maart en de lente doet zijn intrede weer en ook de temperaturen worden al weer wat beter . Hans loopt me al een tijdje lekker te maken met verhalen over grote 20 ponders en zwaarder die hij gevangen heeft in het zuiderdiep, en op goedevrijdag was het dan zo ver dat we er eens samen heen gingen. Ondanks dat ik door mn wekker heen geslapen was, was ik gelukkig maar redelijk op tijd en maar een kwartiertje later bij Hans dan gepland. Vanaf daar zijn we snel door gereden naar het zuiderdiep bij Stellendam en rond half 9 waren we op plaats van bestemming. 

Voordat we aan de slag zijn gegaan met de pen zijn hebben we eerst een rondje langs alle stekken gedaan om voor te voeren. Nadat we de 5 locaties afgereden zijn was het eerst tijd voor een lekker bakje koffie bij het enige tentje wat al open was op dat tijdstip, zodat het voer lekker zijn werk kon doen. Hierna zijn we naar de eerste stek gereden, dit was een gemaal waar we allebei een kant kozen om de pen te water te laten. Ik kon mn pennetje net voor de uitstroom leggen zodat hij niet mee gesleurd werd.

Helaas bleef het bij mij een goed half uur stil toen hans ineens over de dijk heen kwam om mij te halen. Hij had een grote zei hij, dus ik ging snel met hem mee want ik wou dit echt zien. Toen hans zijn mat openvouwde lag er een pracht van een spiegel, wat een slagschip met een mooie tekening van zijn schubben. Na het wegen bleek deze spiegel met zijn 11kg de eerste 20 ponder van de dag te zijn, dus een mooie start van de dag. Na wat fotos en de vis weer netjes terug te hebben gezet zijn we verkast naar de volgende stek.

Bij deze stek had ik s'ochtends tijdens voeren al het gevoel dat als ik ergens wat ging vangen, dat dit de plek was. Prachtige kleine inhammetjes tussen de bossen en riet, uit de wind en met het zonnetje er op. Het was nog net niet dat het naar karper rook. Niet lang nadat ik mn pen een mooi plekje gegeven had kreeg ik er een paar tikjes op, en daarna bleef het weer stil.. Tien minuten laten weer een paar tikjes, ook weer gevolgd door niks. Er was duidelijk iets met mn aas bezig, maar de vraag was natuurlijk of het een grote vis was. Na nog een kwartier geduldig wachten en met behulp van wat extra hennep wat ik er bij gegooid had kwam er eindelijk leven in de pen. En kleine weg loper, dus ik sloeg aan. De weerstand die ik kreeg was niet die ik verwacht had, het bleek een voorn te zijn. Wel 1 van +- 35 cm maar niet de 20 ponder waar ik op gehoopt had.

De stek was nu zeker verstoord omdat de voorn toch redelijk levendig was, dus op naar de volgende locatie. Onderweg maakte we nog ff een tussenstop bij een super leuk tentje bij de vismijn waar ze echt heerlijke kibbeling hadden. Na nog ff bij gepraat te hebben over die bak van een spiegel zijn we met een volle buik richting de volgende stek gegaan. Ook dit was weer een mooi gemaal met een lange en hoge rietkraag waar mooie gaten in zaten waar we goed verdekt konden zitten. 

Hier beleef het ook erg stil, de enige beweging die ik zag waren de brokjes die voorbij dreven die bij gevoerd waren door Hans die een stukje rechts van zat. Terwijl ik naar mn pen zin te staren zie ik plots een rare kring in het water. In eerste instantie dacht ik aan een meerkoetje of iets dergelijks maar toen ik die plek eens goed in de gaten hield zag ik ineens een karperbek die aan het azen was op de brokken van Hans die voorbij dreven. Erg frustrerend kan ik wel zeggen, want wat doe je in zo een situatie. Als je snel pen uit het water haalt om hem wat dichterbij die karper te gooien dan jaag je hem misschien wel weg en dat is ook niet de bedoeling, dus maar hopen dat die karper zijn aandacht vestigt op de bodem en mn haakje opslokt.

Echter was dit niet het geval en ook hier dus verder weer geen actie. Ook op de overgebleven stekken was het verder doodstil. Ondanks dat we heel de dag in een prachtige omgeving waren en dat al genieten opzich was kwamen we toch voor de grote vissen. Maar goed dat is vissen en je kan niet altijd met grote aantallen thuis komen. De spiegel die Hans ving aan het begin de dag maakte het toch een zeer geslaagde dag en die flinke voorn zie ik maar als troost prijs. 1 ding is zeker, we gaan hier zeker nog eens terug komen als de temperaturen wat beter zijn en de vis wat levendiger.