Harry en ik waren alweer lekker op tijd op het eiland, waar ik s'ochtends voor de wekelijkse dosis vis tv nog even snel alle stekken aangevoerd had. De hengels waren opgetuigd, de zon stond ook al lekker op het water en onze mascotte was er ook klaar voor (Harry zijn hond lara, helemaal gek van karpers) dus het feest kon beginnen. Op de eerste stek bleef het bij mij stil, maar bij Harry duurde het niet heel lang voordat het pennetje onder getrokken werd. En na een mooie dril mocht de eerste van de dag op de teller.
Door de dril was de boel zeker verstoord en zijn we meteen door geschoven naar de volgende stek. Ook hier duurde het even voordat er wat leven bij mijn pennetje te bekennen was. Maar na wat geduld was ook mijn eerste wegloper een feit, ik sloeg aan en had helemaal niks. Dus snel weer aas aan mn haakje en snel weer terug het water in, in de hoop dat ik de vis niet verjaagd had. Blijkbaar was de vis niet geschrokken want nog geen 5 minuten laten weer een weglopertje. Ook deze keer sloeg ik een gat in de lucht bij het aanslaan. Als ik naar het pennetje keek kon het toch niet anders zijn dan dat het aas gepakt werd en de vis er mee weg liep.
Maar goed, niks aan te doen en drie maal is scheepsrecht en dus snel de pen weer in het water. Nu bleef het toch wel even stil voordat er weer actie was. Maar uit het niks had ik een felle beet, gevolgd door een keiharde run. De vis schoot aan de overkant het riet in en wist zich zelf te ontdoen van de haak, dus ik stond alsnog met lege handen. Ik besloot alvast te verkassen naar de volgende stek en Harry bleef nog heel even proberen tussen het riet. En met succes, want toen ik alweer 10 minuutjes bezig was op de nieuw stek zag ik harry ineens aan komen lopen met een vis in zijn net om te onthaken op de mat. Ook dit was weer een mooi schubje die de verleiding niet kon weerstaan om een overheerlijk kattenbrokje te pakken.
Ondertussen was harry ook weer bij mij op de stek komen zitten, en ook hier had hij alweer snel een mooi schubje te pakken. Nu begon het bij mij ook behoorlijk te kriebelen om wat te gaan vangen. En ja hoor, even daarna kreeg ik dan eindelijk weer een wegloper en na het aanslaan volgde er een mooie run gevolgd door een korte drill. Eindelijk was mijn teller dan ook van de 0, met deze pracht schub van 57 cm. We hebben het hierna nog even geprobeerd op deze stek maar blijkbaar was de boel verstoord. Dus het was weer tijd om te verkassen en ditmaal kwamen we uit bij 1 van mijn favorieten op het eiland, het drijvende bruggetje.
Het is niet voor niets mijn favoriete stek hier, want over het algemeen hangen daar mooie vissen rond. En ook vandaag bleek dat weer het geval te zijn, ik was aan het kijken waar Harry ging zitten toen ik ineens een flinke ruk aan mn hengel voelde. Dat zul je altijd zien, als je niet op zit te letten gebeurd er ineens wat. Voor ik het wist had deze vis flink wat lijn genomen en moest ik behoorlijk mn best doen om hem in het net te krijgen. Maar wat een mooie vis was dat zeg, die heel even van mij mocht zijn. Een punt gave schub die ook nog eens behoorlijk zwaar gebouwd was. Na wat fotos heb ik de vis snel weer terug gedaan in het water.
Vervolgens vielen we nogal in een gat, ineens was het doodstil in en op het water. Geen bellen, geen beweging, helemaal niks. We hebben van alles geprobeerd en zijn op de resterende 4 stekken die ik heel de week heb aangevoerd aan het proberen geweest. Toch beetje een tegenvaller als je kijkt naar het resultaat van de laatste keer dat ik op het eiland een week voor gevoerd had. Uiteindelijk besloten we weer terug te gaan naar een stek waar we al geweest waren bij de T kruising van de watergang waar ik eerder al 3 missers had.
Hier zagen we plots weer wat bellen en zowaar ook weer wat tikjes op de pen. Mn pen begon hierna weg te lopen en bij het aanslaan volgde een wilde drill, het bleek om een klein schubje te gaan en die zijn toch altijd wat wilder op het moment dat ze aangeslagen worden in verhouding met wat grotere. Ik besloot het na deze nog heel even te proberen op deze stek, en binnen een paar minuten schoot mn pennetje weer onder water. Weer gleed er een mooi klein wild schubje over het koord van mn net.
Omdat het bij Harry nog steeds stil was besloten we nog 1 laatste stekje af te gaan voor we naar huis zouden gaan, en zijn we door gegaan naar de volgende t kruising. Daar begon het plots bij Harry ook weer te lopen. In tijd van 10 minuten had hij weer 2 mooie schubjes op de mat en ook ik mocht er ook nog 1 aan de haak slaan en in het net drillen. De stilte was duidelijk over maar wat wel opviel was dat het duidelijk kleinere vissen waren als de karpers die we gevangen hadden voor dat het stil viel, alsof de “grotere” gegeten hadden en het nu de beurt was aan de “kleintjes”.
Toen Harry aan het inpakken was besloot ik om nog heel even snel bij het bruggetje te kijken of er nog wat te beleven viel om het af te leren, kon het gewoon niet laten. Na 10 minuutjes kreeg ik een hele mooi opstekker waarna mn pen onder dook. Deze karper dook onverwachts onder het bruggetje en ik dacht eigenlijk dat ik hem zou verspelen. Maar met wat geluk kon ik hem er van onder drillen en richting mijn net dirigeren. Ondanks dat de snelle aanbeten op de stekken vandaag uitbleven die ik wel verwacht had door het voorvoeren, hebben we een heerlijk visdagje gehad met mooie vissen en een lekker weertje. Maar nog niet de spiegel en/of graskarper die ik hier zoek, dus er komt zeker een vervolg op het speeleiland project, maar nu eerst de vriezer maar weer eens vullen.
Geen slechte dag zou ik zeggen, ook niet na het intens voorvoeren. Ze kunnen niet overal zijn, of liggen ze opgestapeld in dit water?
BeantwoordenVerwijderenAbsoluut een geslaagde dag fer, maar ik keek naar de vergelijking met de vorige sessie dat ik daar stevig gevoerd had. Toen lagen ze echt op de stekken te wachten en deze keer niet echt. Het is al met al een best lange water gang maar er zit wel een behoorlijk groot bestand met karpers in :D
Verwijderen