Terug de polder in.

Met 2 weken vakantie in het vooruitzicht, en een aantal leuke visplannen in de agenda had ik weer volop zin om met de pen op stap te gaan deze zondag.  Door het goede resultaat van afgelopen week in de polder besloot ik vandaag weer terug te gaan om te kijken wat er allemaal voor moois zwemt. Samen met Harry zaten we al lekker vroeg in de auto om wat stekken voor te voeren. Het feit dat buienradar heel wisselvallig weer met winterse buien en hagel liet zien hield ons niet tegen onze geschubte vriend weer te belagen.

We hebben een snel rondje gedaan langs de watergang om te voeren op 3 plekken een aantal stekjes aan te maken. Daarna zijn we terug gegaan naar de eerste stek om ons geluk te beproeven. Gelukkig waren de paden die ik vorige week met Hans gemaakt had nog steeds goed begaanbaar dus dat scheelde al een hoop gedoe. En omdat we vlak achter de dijk stonden, stonden we zeer gunstig uit de wind en heel af en toe liet zelfs het zonnetje zich zien. Nadat we ongeveer ander half uur aan het proberen zijn geweest en deze stek geen schijntje van leven vertoonde zijn we verhuisd naar de volgende stek.

Hier was het niet veel beter en omdat we op de wind en in de regen stonden besloten we eigenlijk al na 20 minuten naar de andere kant van de dijk te gaan waar we onze 3de stuk zat waar we stekken aangevoerd hadden. Het leek wel alsof de vissen niet meer zwommen en weer lekker op de bodem lagen doordat het weer deze week zo omgeslagen is en het een goeie 8 graden kouder was als afgelopen weekend.

Ook hier bleek het verlaten te zijn en de dag leek een blank te gaan worden en we werden af en aan getrakteerd op regen. Na een goed half uurtje op deze stek liep uit het niks mn pennetje heel voorzichtig weg.  Het koste met behoorlijk wat beheersing om niet meteen uit enthousiasme aan te slaan omdat ik dan waarschijnlijk de haak uit zn bek zou trekken of als het een lijnzwemmer was een gat in de lucht zo slaan. Toen het pennetje dan toch eindelijk onder getrokken werd was het aanslaan en hangen!

Meteen stond mn sportex hengeltje helemaal rond en kon direct voelen dat het om een mooie vis ging. Toen de schubkarper zich na een stevige en lange dril dan eindelijk aan het oppervlak liet zien, leek het om een mooie grote polder karper te gaan wat wel eens mijn nieuwe record kon zijn. Toen de schub eenmaal over het koord van mn net gegleden was en op de mat leeg bleek hij 68cm te zijn. Eindelijk weer een nieuwe PR. Mijn dag kon niet meer stuk!

De euforie was maar van korte duur , omdat Harry en ik boven ons bijna zwarte wolken zagen samen pakken, en het echt enorm hard ging hagelen. We hebben snel onze spullen gepakt en zijn zo vlug mogelijk naar de auto gegaan en vertrokken om een lekkere bak koffie te halen. Het is dus vandaag maar bij 1 vis gebleven, maar wat voor 1. Vandaag wel meteen eens goed gezocht naar stekken om eens met de method feeder aan de slag te gaan, word vervolgd dus.